کد مطلب:41941 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:26

گنجینه پرسمان » تاريخ و سيره

كفّار قريش هنگامي كه حربه فشار و اذيت كارگر نشد براي از بين بردن پيامبر و طرافدارنش چه راهي را انخاب كردند؟

تصميم گرفتند به شخص پيامبر فشار آورند، او و طرفدارانش را مسخره و استهزاء كنند با برچسبهاي ساحر، كاهن، شاعر و مجنون، پيامبر را از ميدان به در كنند. (طبري 2 /71) سخت فشار آوردند افرادي همچون ابولهب، اسود بن عبد يغوث، حارث بن قيس، وليد بن مغيره، ابي روامية بن خلف، ابو قيس، عاصر بن وائل، نضر بن حارث و عده​اي ديگر جزء كساني بودند كه پيامبر و مسلمانان را در فشار تهمت، استهزاء و اذيت قرار دادند. در سيره ابن هشام آمده «اِنَّهُ خَرَجَ يوماً فَلَمْ يَلْقَهُ اَحَدٌ مِنَ النّاسِ اِلّا كَذَّبَهُ وَآذاهُ لاحُرَّ وَلا عَبْدٌ فَرَجَعَ رَسُولُ اللهِ اِلي مَنْزِلِهِ فَتَدَثَّرَ مِنْ شِدَّةِ ما اَصابَهُ» (ابن هشام 1/310) [روزي از خانه خارج شد كسي نبود به او برخورد و تكذيبش ننمايد، اذيتش نكنند چه حر و چه برده، پيامبر به خانه برگشت و از شدت آزار پارچه​اي بر خود افكند.

تاريخ مي​گويد «اَبُو لَهَبٍ كانَ شَديداً عَلَيْهِ وَعَلَي الْمُسْلِمينَ عَظيمَ التَّكْذيبِ لَهُ، دائِمَ الْاَذي، فَكانَ يَطْرَحُ الْعَذَرَةَ وَالنَّتِنَ عِنْدَ بابِ النَّبِيِّ وَكانَ جارَهُ فَكانَ رَسُولُ اللهِ يَقُولُ اَيُّ جِوارٍ هذا يَا بَني عَبْدِ الْمُطَلِّبّ» [ابو لهب نسبت به او و مسلمانان به شدت سرسختي نشان مي​داد، بسيار تكذيبش مي​نمود، همواره به او آزار مي​رساند، اشياء آلوده به در خانه​اش مي​ريخت ـ او همسايه پيامبر بود ـ رسول خدا مي​فرمود اي فرزندان عبدالمطلب اين چگونه همسايگي است كه شما داريد] و اسود وقتي فقراء مسلمانان را مي​ديد به عنوان استهزاء مي​گفت «هؤُلاءِ مُلُوكُ الْاَرْضِ» [اينها سلاطين روي زمينند] و عاص بن وائل مي​گفت «اِنَّ مُحَمَّداً اَبْتَرُ لا يَعيشُ لَهُ وَلَدٌ ذَكَرٌ» ... [محمد بقاء ندارد، ابتر است زيرا فرزند پسر ندارد.]

---

پيام قرآن ج 8

حضرت آيت الله مكارم شيرازي و ساير همكاران